100 Days!!

Dag lieve allemaal, 

Vandaag zijn we alweer HONDERD dagen aan het reizen! Oké, we zeggen dat de tijd vliegt… maar echt, dat gaat snel! Aan de andere kant lijkt het ook weer lang geleden dat we in Vietnam begonnen. Hoe dan ook, we zijn dik over de helft. Over aftellen gaan we het nog niet hebben, eerst maar eens een update van de afgelopen 2 weken.

We hebben echt een fijne tijd gehad bij onze familie. Een beetje regelmaat en een vaste plek, dat was erg fijn. Een soort van pauze, al hebben we alsnog veel gedaan. Wouter heeft met de jongens een tweedaagse tocht gedaan naar een van de berghutten, een hele belevenis. Ze kwamen aan toen het al donker was en het was best wel zwaar met die bepakking. Maar zeker de moeite waard. Het was de bedoeling dat er nog gejaagd werd, maar helaas hebben ze geen wild gezien, dus laat staan geschoten. Nee, dat avontuur kwam een paar dagen later. Misschien moeten we even een waarschuwing geven voorafgaand aan dit verhaal, maar beter nog is het om te zeggen dat hazen en konijnen hier een plaag zijn en dit onder controle gehouden moet worden. En je kan al raden op wat voor manier… Met grote zaklampen, een geweer en nog een paar enthousiaste kinderen zijn we achterop de pick-up gesprongen en over de weilanden gereden. Tot onze verbazing een lichte vordering gemaakt in het ecosysteem van Nieuw-Zeeland: zo’n 8 konijnen geschoten. Wat een ervaring. 

Nadat we bij de familie zijn geweest, ging de reis verder over het Noordereiland. Te beginnen met de Tongariro Alpine Crossing. Eentje die we vorig jaar ook hadden gedaan, maar gewoon echt een van onze favorieten is hier. Een bijzondere tocht rechtstreeks over de rode krater van een vulkaan. 19,4 km lang op en neer, maar zo ontzettend gaaf! Het weer was redelijk goed, het was wel erg bewolkt maar gelukkig droog. Zie verder de foto’s, wij vonden het weer net zo indrukwekkend als vorig jaar!

Hierna reden we naar Napier waar we een mooi huisje hadden voor 2 nachten. Helaas was het slecht weer, het regende aan een stuk door. We zijn naar de bioscoop geweest en naar het nationaal aquarium, dus op zich hebben we ons prima vermaakt. De volgende stop was Gisborne, waar het weer helaas ook nog niet beter was. Na een overnachting hier, begonnen we aan een rondrit over de eastcape. Deze hebben we opgedeeld in twee dagen. Gelukkig was het weer eindelijk beter! Mooie wandelingen gemaakt met (voor de verandering) super gave uitzichten. Waaronder de Cook’s Cove Walkway en de meest oostelijke vuurtoren ter wereld. Na een overnachting in Te Araroa (ongeveer halverwege) volgde de rest van de eastcape. Het is een erg mooie omgeving met schitterende stranden, baaien en mooie uitzichten, fantastisch! En we waren ook blij dat het niet meer regende. 

Vanuit de eastcape reden we door naar Rotorua. Ook een plek waar we vorig jaar waren, maar we hebben natuurlijk niet alles gezien. Rotorua heeft een erg bijzondere omgeving, het is een gebied met veel geothermische en vulkanische activiteit. Dat wil zeggen dat er bijvoorbeeld veel kraters zijn, kokende (modder-)poelen, spuitende geisers en dat er op veel plekken rook en dampen met zwaveldioxide uit de grond komen. Dat laatste zorgt ook voor een aparte geur in de stad, de ene keer sterker dan de andere keer. Beter omschreven als rotte-eieren-lucht. Maar het went (een beetje)(of eigenlijk niet..)(het stinkt echt). Maar het is het bezoeken absoluut waard, want het is prachtig om de verschillende parken te bezoeken die deze plekken voor het toerisme toegankelijk maken. Zie verder de foto’s, er zijn ook niet genoeg woorden voor.

Het mooie is dat we echt weer verrast zijn door Nieuw-Zeeland. Het blijft ons verbazen hoeveel mooie landschappen we mogen zien en ook hoe mooi het is ondanks de herfst en soms de regen. Ook jammer dat we nog maar 11 á 12 dagen te gaan hebben hier, maar we zullen ons absoluut vermaken! Er staan nog een paar mooie dingen op ons lijstje… wat dat is, horen jullie de volgende keer! (Jawel, tegenwoordig doen we aan cliff-hangers, hahaha)

Heel veel liefs!